Termin "cztery C" odnosi się do czterech głównych cech, które są brane pod uwagę przy ocenie i klasyfikacji diamentów.
Carat (karat): ta cecha odnosi się do masy diamentu. Jeden karat to równowartość 200 miligramów. Waga ta jest mierzona z niezwykłą precyzją, a nawet najmniejsza różnica w masie może znacząco wpływać na wartość kamienia. Waga karatowa wpływa na wielkość diamentu, ale dwa kamienie o tej samej wadze mogą różnić się wielkością i kształtem, w zależności od sposobu ich szlifowania.
Colour (kolor): kolor diamentu jest oceniany na podstawie skali od D (bezbarwny) do Z (widoczny kolor żółty lub brązowy). Im mniej koloru ma diament, tym jest cenniejszy. Bezbarwne diamenty są rzadkie i bardzo poszukiwane, ponieważ pozwalają na większe przenikanie światła, co zwiększa ich blask. Niektóre diamenty mogą mieć jednak intensywne, pożądane kolory, jak różowy, niebieski czy zielony, co również wpływa na ich wartość.
Clarity (czystość): czystość diamentu odnosi się do obecności inkluzji (wewnętrznych cech) i defektów zewnętrznych, nazywanych blemishes. Skala czystości diamentów zaczyna się od F (Flawless, bez wad) i kończy na I3 (inkluzje widoczne gołym okiem). Większość inkluzji jest niewidoczna gołym okiem, a ich identyfikacja wymaga użycia lup. Czystość jest kluczowym czynnikiem wpływającym na blask i wartość kamienia.
Cut (szlif): szlif odnosi się nie tylko do kształtu diamentu, ale przede wszystkim do sposobu, w jaki jest on szlifowany. Obejmuje to proporcje, symetrię i polerowanie. Dobry szlif umożliwia diamentowi maksymalne odbijanie światła, co zwiększa jego blask. Szlif jest uważany za najważniejszy z czterech C, ponieważ nawet diament o wysokiej jakości w innych aspektach może wyglądać matowo, jeśli jest źle oszlifowany.
Każde z tych "C" ma kluczowe znaczenie dla określenia wartości diamentu, a ich wzajemne powiązania wpływają na ostateczną ocenę i cenę kamienia. Wartość diamentu rośnie wraz ze wzrostem każdego z tych parametrów.